Nie chce mi się z WAMI gadać... ( Tekst z dnia 1 czerwca 2019 roku)

Czekałam prawie tydzień, bo myślałam, że jakoś się ogarnę. Gdybym coś napisała kilka godzin po wyborach, to byłby to najbardziej niecenzuralny mój list. Wiedzą o tym bardzo dobrze wszyscy ci, którzy do mnie dzwonili krótko po ogłoszeniu wyników.

Byłam po prostu w takim szoku, że gęby nie mogłam domknąć przez 3 dni. Szczeka mi opadła i nie chciała wrócić na swoje miejsce, a mój mózg szukał podświadomie teorii spiskowych usprawiedliwiających....nie, nie porażkę KE, wynik 38% nie postrzegam w kategorii porażki, usprawiedliwiających tak wysokie zwycięstwo PIS!

Cztery lata temu mogłam uwierzyć w to, że społeczeństwo głosowało trochę na ślepo, nikt nie przewidział, co przyniesie zwycięstwo zjednoczonej prawicy. Można było się nabrać na chwytliwe hasła i obietnice. Ale po tych czterech latach, kiedy wszyscy widzą dokąd zmierza Polska pod rządami PIS, liczyłam na opamiętanie społeczeństwa. Przeliczyłam się.

Czy potrafię postawić jakąś choćby wstępną diagnozę tego, co się stało? Może tak, a może nie... Jeśli tak, to jest to bardzo smutna diagnoza, która nie daje żadnej nadziei. Okazuje się, że mamy tak głupie społeczeństwo, że cokolwiek byśmy powiedzieli, szkoda naszego wysiłku i słów! Oznaczało by to, że dopóki ktoś ludziom nie zacznie wyżerać z miski, dopóty rozum do głowy nie wróci. Socjologicznie rozumiem takie zachowanie. Polacy od 300 lat cierpią na różnego rodzaju głody. A wiemy, że głód jest w stanie upodlić człowieka, a nawet odebrać mu człowieczeństwo. Trudno jest być demokratą, walczyć o wolność i szanować konstytucję, kiedy ma się pusty żołądek.

Nie winie więc tych najbardziej prymitywnych obywateli, którzy całe życie cierpieli biedę, że idą tam, gdzie ktoś może poprawić ich byt choćby o kilka procent. Niestety Polacy, nawet Ci, którym w ostatnich latach dobrze się powodzi, mają ciągle mentalność nędzarzy. Jesteśmy krajem nędzników, którzy sprzedają wszystko co cenią za resztki z pańskiego stołu. Smutnym jest tylko to, że głosujące na PIS społeczeństwo nie zdaje sobie sprawy, że ta kromka chleba wcale nie jest za darmo, że jej cena jest bardzo wysoka.

Jestem naprawdę tym zaskoczona i zasmucona. Wiem, że w Polsce nie ma już biedy na taką skalę, by świadomi ludzie poszli głosować na partię socjalną. To pokazuje tylko, że nie rządzi nami rozum, a strach. Nie idee są ważne lecz brudny zysk. I tak naprawdę nie wiem, co można dalej zrobić z takim społeczeństwem...

To, że nie wygramy następnych wyborów do parlamentu krajowego jest pewne. Zostało nam kilka miesięcy na to, by się jakoś ogarnąć. Jeśli PIS wygra jesienią, weźmie za mordę wszystkie przyczółki wolności i demokracji...

Gdybym była statystą w serialu Gra o tron, powiedziała bym...”pojawili się inni, nadchodzi zima”...

Przewaliliśmy całe 4 lata nie robiąc nic. Wydawało nam się, że nasze słowa same dotrą do ludzi. Ale to było by zbyt proste. Nic się nie zrobi samo. Tylko tyle, że ja już nie mam pomysłu, jak to wszystko zmienić.

Nie potrafię walczyć ze społeczeństwem wbrew jego woli. Jeśli ktoś jest szczęśliwy, kiedy kros go kurwi za jakieś 500 złotych, to cóż można na to poradzić? Wolnością ludzie się nie najedzą, demokracją również. Wybierają łatwy chleb, a my nie mamy żadnych argumentów.

PIS opanował do perfekcji sztukę manipulowania faktami. Nawet skandale pedofilskie potrafi obrócić w atak na kościół. I tym sposobem film braci Sekielskich tak naprawdę uaktywnił obrońców wiary i kościoła, nie dał powodów do refleksji nad moralnością naszych pasterzy. Jak żyć w społeczeństwie, które głosuje na partię, która chce zapewnić bezkarność episkopatowi, dać bezkarność biskupom ukrywającym pedofilię i łaskawe spojrzenia prawa na gwałcicieli? Czy można zrozumieć ojca, który nie dopuszcza do siebie myśli, że ksiądz zgwałcił mu dziecko, nie szuka zemsty i sprawiedliwości?

Kłamstwo króluje w Polsce i rządzi bezapelacyjnie, żadna prawda się przez nie nie przebije! Mam bardzo wiele pytań, na które nikt nie jest w stanie udzielić mi odpowiedzi... Czy jeszcze jest o co walczyć, czy po prostu lepiej dać sobie spokój z uszczęśliwianiem ludzi na siłę?

Taki na przykład PSL, który poszedł do wyborów w koalicji..., ale po przegranej odwraca się tyłem nie chcąc wziąć na siebie odpowiedzialności. Taki poseł Kłopotek, który krzyczy, że współpraca w ramach koalicji była błędem. Uwielbiam takie pierdolenie, brzmi to naprawdę komicznie w ustach członka partii, która akurat w tych wyborach zobaczyła by chuja, nie mandaty. Powinien zamknąć gębę i milczeć, bo tak naprawdę to PSL ciągnęło tę koalicję w dół. Taka sobie partia, niby chłopska, ale całkowicie odpuszczająca sobie elektorat wiejski, taka niby tradycyjna, ale jednocześnie siląca się na nowoczesność...ni pies ni wydra, coś na kształt świdra... Żałosny twór usiłujący na cudzych plecach zapewnić sobie przetrwanie. Nie ma w tej chwili politycznej siły na wsi. Szkoda, bo dzięki temu bardzo łatwo przykleił się tam PIS. Wieś się cofa w rozwoju o jakieś 100 lat. A przecież pamiętam wieś z lat sześćdziesiątych, siedemdziesiątych, czy osiemdziesiątych. Z tamtego środowiska się wywodzę. Wieś nowoczesną, postępową, aktywne, wyzwolone kobiety, które dziś zostały znowu sprowadzone do ról służby domowej i robotników rolnych wykonujących wszystkie najcięższe prace. Jeśli PSL się nie obudzi, nie zacznie ciągnąć tego środowiska do postępu, trzeba będzie utworzyć nową siłę polityczną na wsi, taką, której ideologia nie będzie czerpała moralności w kościele. A PSL pozostanie w rozkroku między XIX a XXI wiekiem i zginie.

To smutne czuć się przegranym. Przegranym nie tylko w tych, ale także w następnych wyborach. Trudno jest żyć w społeczeństwie, które nie zadaje prostych pytań, takich, jak: Skąd się biorą pieniądze? Kto musi być głodny, by inny mógł byś syty? Trudno jest zaakceptować społeczeństwo, w którym nauczyciele najpierw deklarują się, że zmienią okręg wyborczy, by nie dopuścić do otrzymania mandatu przez minister Zalewską, a potem nie robią tego, na co społeczeństwo liczyło. I w wyniku ich zaniechania taki śmieć społeczny idzie na wygodną posadkę do Brukseli... A przecież wielu z nas w Europie zastanawiało się, czy nie pokonać tych kilku tysięcy kilometrów i nie zarejestrować się z jej okręgu wyborczym, by wspomóc akcję nauczycieli... Tylko byśmy się ośmieszyli realizując tak daleką podróż po nic, kiedy przedstawiciele oświaty nie byli w stanie pokonać nawet kilku kilometrów, by ten pomysł zrealizować...

Gdybym miała powiedzieć co czuję, zacytowała bym klasyka... Od tygodnia, po prostu „ nie chce mi się z WAMI gadać”...

Mam wrażenie, że po prostu tracę czas, że jestem śmieszna z tą swoją wiarą w siłę zwykłego człowieka chcącego ratować swój kraj. Bo mój kraj sam zrezygnował z ratunku. Sprzedał się za drobne, za srebrniki. Nie ma nikogo, kto by zaczął leczyć ludzkie dusze. Nie ma nikogo, kto utworzył by fundację podobną do WOŚP, która by wspierała edukację pozaszkolną. Nie ma nikogo, kto utworzył by radio „bez ryja” i jeden kanał telewizyjny, który by nie dbał o to by TRWA-ć w wierze w nieistniejące zagrożenia. Nie ma nikogo, kto by wszedł z brutalną prawdę między zwykłych ludzi. Nasz kraj obfituje natomiast w mędrków, którzy za pomocą autorskich programów i swoich wypowiedzi w mediach społecznościowych robią kariery na trupie Ojczyzny. Mam wymienić kilka znanych nazwisk? Ależ nie muszę, domyślacie się o kogo mi chodzi...

A takich ludzi, jak ja, przed podarciem paszportu chroni jedynie wizja odnowienia go z napisem bóg, honor, Ojczyzna...Trzy słowa, które czcimy i których nie rozumiemy.

I to jest już wszystko, co chciałam WAM powiedzieć... Chociaż tak naprawdę, bardzo mało mam WAM do powiedzenia. Mam wrażenie gadania do ściany. A może niektórzy komentatorzy mają rację...Może nieuchronnie dążymy do dna i dopóki go nie osiągniemy, nie będziemy w stanie się zwyczajnie odbić...